سالار عقیلی دانلود فول آهنگ های سالار عقیلی سال ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

ایران من عاشقانه از تو میخوانم
چگونه از تو رو بگردانم ایرانم
ایران به بغض مرده در گلو سوگند
کشیده عشق تو مرا دربند ایرانم

چو یزدان به شب مُهر خورشید زد
جهان تکیه بر تخت جمشید زد
غزل تا غزل شهر یاران تویی
سفرنامه شهریاران تویی

من تشنه و پژمرده تو باران بهاری
گل کن که در این ثانیه ها عشق بکاری
آه ای تو که در هر چه دل تنگ نشاطی
یک لحظه مرا باش یک لحظه مرا باش

هله نومید نباشی که تورا یار براند
اگر امروز براند نه که فردات بخواند
در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا

این که دلتنگ توام اقرار میخواهد مگر
این که از من دلخوری انکار میخواهد مگرپ
وقت دل کندن به فکر باز پیوستن مباش
دل بریدن وعده ی دیدار میخواهد مگر

بگذار سر بر شانه ات بگذار سر بر شانه ات بگذارم امشب
چشمی پر از باران برایت دارم امشب
میترسم از دنیای بی مادر کجایی کجایی خود را به آغوشت مگر بسپارم امشب

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
رخ برافروز که فارق کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شهره ی شهر مشو تا ندهم سر در کوه

آهنگ جهانگردی سعدی به سرم نیست
چون خواجه شیرزام و فکر سفرم نیست
بگذار نگاهت کنم آهوی گریزان
مگریز که سودای شکارت به سرم نیست

هرگز نمیشد باورم
این برف پیری بر سرم
سنگین نشیند چنین
من بودم و دل بود و می
آواز من آوای نی

نشد یک لحظه از یادت جدا دل جدا دل
زهی دل آفرین دل مرحبا دل امان
هزاران بار منعش کردم از عشق
مگر برگشت از راه خطا دل
از این دل داد من بستان خدایا

هرکه از من گسست رسوا شد
هرکه با من نشست تنها شد
مژده فصل تازه در راه است
غنچه ای خنده زد شکوفا شد

مرورت میکنم هر روز و شب در بی کسی هایم
چو اشک آویختم از گونه ات حال نهانم را
به باد سرد بی مهر و وفا مسپار اندوهم
که در آتش کشانده دست غم هر استخوان را

دل به غم سپردم در عبور سالها
زخمی از زمانه ها و خسته از خیالها
چون حکایتی مگو رفته ام، ز یادها
برگ بی درختم ، در مسیر بادها

وطنم ای شکوه پابرجا
در دل التهاب دورانها
کشور روزهای دشوار
زخمی سربلند بحرانها

دوستش میدارم و دردم نمیداند نگار
مبتلایش کن به دردم
ای طبیبا بی شمار
هرچه کردم مهربانی
بی وفایی کرد مرا

در فصل بارش سنگ ،همچو آیینه بمان
بر جان دشت تشنه، بنویس از عطر بهاران
در انتظار فردا ،شب را سحر کن
با کوله باری از نور ازشب گذر کن

تنها میمانم ، میدانم می آیی
با تو آرامم ، بی ترس از تنهایی
تنها میمانم ، عاشق تر زخمی تر
آرام چون آتش در زیرِ خاکستر

نه آروم میشم از گریه
نه یادت میره از یادم
نمیدونم به این دنیا
تقاص چی رو پس دادم

ای عاشقا ای عاشقان
آنکس که بیند روی او
شوریده گردد عقل او
آشفته گردد خوی او

می تراود مهتاب
می درخشد شب تاب
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و
لیک غم این خفته چند

آغاز راهم چون به عشق تو رقم خورد
با من بمان تا انتها مرا رها مکن
در این سیاهی ای خدا مرا رها مکن
ای آشنا، بی آشنا مرا رها مکن

عشقم که رفته بر باد
هرگز وفا ندارد
این قصه با که گویم
دردی که سینه دارد

ایران …
فدای اشک و خنده تو
دل پُر و تپنده تو
فدای حسرت و امیدت

قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
چیزی چنان که ببینی

ای دل دیوانه دل من لبریز بهانه دل من
در خلوت خانه دل من از تنهایی گریه مکن
از تنهایی گریه مکن از تنهایی گریه مکن

ای آتش در خانه افتاده
سودای در پیمانه افتاده
از تو سراپا سوختم ای عشق
ای در سرم دزدانه افتاده

احساس می کنم تورا هر لحظه با روح و تنم
زیباست هر لحظه به تو اندیشیدن ای وطنم
اندیشیدین به تو زیباست ای وطنم
اندیشیدین به تو زیباست زیباست