حمید هیراد دانلود فول آهنگ های حمید هیراد سال ۱۴۰۰ و ۲۰۲۲

بمون کنارم که دلم هر لحظه از من تورو میخواد
من انقد عاشقم توام قبل از تورو یادم نمیاد
آروم جونم خانوم خونم ماه قلبم
چه خوبه اومدی و پیدا شدی تو راه قلبم

دِل واسَش تنگ باشه و تو دِلت جَنگ باشه و
دِلت بخوادِش نَشه ببینیش
دِل پَریشون باشه و توی تهرون باشه و
بری سُراغِش نَشه ببینیش

آرامِ جان از عشقمان چیزی نمانده
دوریِ تو جانِ مرا به لب رسانده
بی آشیان از غمِ تو ویرانم
در این هوا ، بغضی پُر از تکرارم

خدا کنه که همیشه
یکی عاشق یکی شه
بدون عشق مگه زندگی میشه
نه نمیشه نه نمیشه

ای جان عجب قد بلندی داره یارم
ای جان چه گیسوی کمندی داره یارم
ای جان که این دل میره واسش
این دل میره واسش

به تو گفته بودم زِ من بگذری
روَم در پی عشقِ ویرانگری
گفتم تا بدانی ، به تو گفتم تا بمانی
به تو گفته بودم که دستم بگیر
کنارِ دلم باش و با من بمیر

به دل افتاده که میایی
نزدیکِ همین جایی
بَه بَه چه حس، حال و هوایی
ای وای از عشق سخته وصفش یه حس دیوانه کنندس
عشق از اول اینه رسمش تا برسی رفته دل از دست

ماه شدی گمراه شدم دلم رفت برای خنده هایت
ای نفسم زندگیم به کی بگم مردم برایت
عشقت مرا ویرانه کرده دیوانه ای بی خانه کرده
عشقت مرا ویرانه کرده دیوانه ای بی خانه کرده

سکوت سرد خانه و بی تابی…
شبانه و یک دل پر بهانه و باران و حسرت!
شکست عاشقانه و حال من دیوانه و…
بی رحمی زمانه و باران و حسرت…

مات چشماتم ببین، تو روبروی من بشین
دنیا رو میزنم زمین
محوِ تماشاتم همین، تو روبروی من بشین
دنیا رو میزنم زمین

هرچی که از عشق گفتی عاقبت انکار
کردی مگه تو مرهم نبودی تو مرا بیمار کردی
آرزوهایم برایت همگی نقش بر
آب شد تک تک خاطره

گفتم که شبی سوی خدا برگردم
از پیچ و خم راه خطا برگردم
نزدیک تر از حبل ورید است از من
بی او که نرفته ام کجا برگردم

تو تمنای منو یار منو ای جان منی
پس بمان تا که نمانم به تمنای کسی
تو خودت روح و روانی تو آرامش جانی
پس بمان تا که نمانم به تماشای کسی

یه چالِ روی گونه ، دو ابروی کمونت
دلم رو میکِشونه ، روزِ وصالمونه
آره روزِ وصالمونه
عشقی که بینمونه ، آره مالِ هر دومونه
میگذره این زمونه ، عشقِ فقط میمونه

نبسته کس به من دل نبسته ام به کس دل
منه عاشق تر از من ماندم ساحل به ساحل
ای با وفای بی وفای قلب من کجایی
امان امان امان از این عشق و غم جدایی

خوشا آن دم که مرا باده نابی بدی و
خوشا آن دم که مرا درد شرابی بدی و
خوشا آن جا که لبالب شوم از بوی تو خواب
خنک آن جا که بشینم لب آن رود شراب

به تو گفته بودم زِ من بگذری
روَم در پی عشقِ ویرانگری
گفتم تا بدانی ، به تو گفتم تا بمانی
به تو گفته بودم که دستم بگیر

تَرکِ ما کردی برو هم‌صحبت اغیار باش
یار ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش
ای دل غم دیده ی من تا سحر بیدار باش
تا ابد تکرار در تکرار در تکرار باش

نیمه شب بیرون زدم رفتم پی می خواری ام
تا در میخانه رفتم در پی دلداری ام
دوش دیدم در میخانه صف است از عاشقان
ای خدا ناخورده می من به شما رسیده ام
یارم آخر ز غم عشق تو دیوانه شدم

بچرخا در برم بچرخا در برم رقص کنان گو
مرا مستم کنو
هی مرا مستم کنو نعره زنان گو

مینشینم با تو و دورت حصار میکشم
ناز چشمان تو را بی اختیار میکشم
مینشینی پیش مهتاب و تو ناز میکنی
کام این دیوانه را هر شب تو باز میکنی

آب و جارو کرده ام؛ این خانه را
شسته ام با جان و دل پیمانه را…
باید از حالِ خودت خارج شوی
تا بفهمی حالِ این دیوانه را!

به چه دلواپسیه نابی
به سرم زده بی خوابی
صبرم شده لبریز کجایی
چه دلاشوبه ی جذابی
در این شب مهتابی

با ما نمیسازد دگر این روزگار لعنتی آی مردم آی مردم
پروانه ای در پیله ام زندانی بی حیله ام آی مردم آی مردم
ای آن که مرا با ضرب تبر از ریشه جدا کردی
شادی که زدی تیری به دلم اما تو خطا کردی

دست بر سر میزنی ، دنبالِ ساقی آمدی
آمدی آشفته و مجنون و یاغی آمدی
بر درِ میخانه ها ، هر دَم گدایی میکنی
تا به مسجد میرسی ، با ما خدایی میکنی

من در طلبِ بوی تو و موی توام یار
من بنده ی مست و پر هیاهوی توام یار
ای خوب تر از خوب تر از خوب تر از یار
این عاشقِ سر به زیره دیوانه به دست آر
بارون که میباره تورو یادم میاره نازنین

با عشقه تو از مردم این شهر بریدم آهو جان
تو خوش خط و خالی و منم ندید بدیدم آهو جان

خوشم میاد این دلمو بزنی به نامت
تا ته این قصه میدونی همش میخوامت
خوشم میاد هوایی میشم با سلامت
تموم دنیا یه طرف خودم میخوامت

دیر کردی ببین از زندگی جا ماندم
دیر کردی زمین خوردم و تنها ماندم
دیر کردی حسرتت هر لحظه بر بادم داد
دیر آمد در برم تا گفتم ای داد ای داد

مثل هر شب هوس عشق خودت زد به سرم
چند ساعت شده از زندگیم بی خبرم
از همان جاده که تو رفتی و من ماندم
و من بین این قافیه ها گم شدم و در به درم در به درم

ساده از دست ندادم دل پر مشغله را
تا تو پرسیدی و مجبور شدم مسئله را
عشق آن هم وسط نفرت و باروت و تفنگ
دانه انداخت و از شرم ندیدم تله را

حالو هوای این دله خرابمو میدونی
تو پای حرفای دله عاشقِ من می مونی
تمامِ سرمستی دنیای من اون چشماته
قسم به اون ناز نگاهت وجود من همراهته

دل یکی یار یکی دل یکی دلدار یکی
دل دیوونه ی من عاشق دیدارِ یکی
آی دل دیوونه ی من عاشق دیدار یکی

شوخیه مگه بذاری بری نمونی
تو یار منی نشون به اون نشونی
شوخیه مگه دلو بزنی به دریا
عاشقی کنی پرسه نزنی تو شبها

امشب به بر من است آن مایه ی ناز یا رب تو کلید صبحو در چاه انداز
ای روشنی صبح به مشرق برگرد ای ظلمت شب با من بیچاره بساز
امشب شب مهتابه حبیبم رو میخوام حبیبم اگر خوابه طبیبم رو میخوام

گر با دگران سحر کنی وای بر من از کوی دگر گذر کنی وای بر من
چه آشوبی شوم هر دم که دل میبری از هر کس
چه جنجالی به پا کردی تو در این قلب دلواپس
چه جنجالی به پا کردی تو در این قلب دلواپس
انفرادی شده سلول به سلول تنم خود من در خود من در خود من زندانیست

همینم مونده که عاشق بشم
با خنده هاتون
همینم مونده که جونم بدم واسه نگاهتون
همش میگم برو باور نکن قلبم فداتون
آخ عجب داستانی دارم با تو خاتون

از مردم این شهر برای تو گذشتم
آی لیلی
تو ساده گذشتی ز دلم من نگذشتم
آی لیلی
آتشی میزد به قلبم مرا دیوانه میکرد

عاشقه اون نم نمای بارون شدم که شبا میباره رو ناودون
عاشقه اون وقتیم که زل میزنم به عکست کنار گلدون
عاشقونه چقدر بی بهونه سر سپردم به دستای گرم تو نازنینم
عاشقونه چقدر بی بهونه منم همون کسی که شبا فقط خوابتو میبینم

گیسوی تو شد روحو روانم آتش زده ای بر دلو جانم
دلداده ی آن عشقه نهانم آتش زده ای بر دلو جانم
گیسوی تو شد روحو روانم آتش زده ای بر دلو جانم
دلداده ی آن عشقه نهانم آتش زده ای بر دلو جانم