آهنگ جدید سروش فرهمند محکوم يادمه يه شب با خانواده نشسته بوديم دور هم يه شام ساده

يادمه يه شب با خانواده

نشسته بوديم دور هم يه شام ساده

منم تو فكر بودم و يهو يكى پرسيد

كى اين گردنبند و بهت داده

انگار اتيش گرفتم ريختم بهم

بغض خفم مى كرد نشد هيچى بگم

يادم اومد گفتى باشه پيشت

كه بى تو من جايى نرم

هى نمى خوام يادم بياى ميارنت به يادم

مى خوام كه زندگى كنم دوباره مثل ادم

فكر نكى مثل قديم دلم برات هلاكه

طلا كه پاكه عزيزم چه منتش به خاكه

مى گن دل كه بميره به دورى محكوم مى شه

مگه همينو نخواستى خودت اينجورى شه

نترس هيچى نمى شه يه زخمه زود خوب مى شه

ادم خيلى وقتا بدنيست ولى مجبور مى شه

هى نمى خوام يادم بياى ميارنت به يادم

مى خوام كه زندگى كنم دوباره مثل ادم

فكر نكى مثل قديم دلم برات هلاكه

طلا كه پاكه عزيزم چه منتش به خاكه