رضا یزدانی دانلود فول آهنگ های رضا یزدانی سال ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

حالا که سهمم از کل جهان تویی پس مینویسمت
چون داستان تویی هر رنگ پرچمت رنگ
یه دردته آغوشمو بپوش وقتی
که سردته رویایه هرشبت کابوسه دشمنه بقض

عطرِ تو پرتم میکنه هر بار
اونجا که صلحِ تووی دنیاشون
اونجا که جایِ گلوله تفنگا
پر میشه با گل توو خشاباشون

از این بالا که میبینم روی آبه
تمام نقشه هایی که با هم داشتیم
ما با هم زندگیمونو هدر دادیم
تو هر خاطره ای یه چیزی کم داشتیم

توی ذهن تک تک دقیقه ها
آخرین خاطره ی متروکم
دوس ندارم کسی رو بشناسم
من به هرچی آشناست مشکوکم

مولکولهای منزوی سرم غرق اندوه های فلسفی اند
غرق شیمی نارس ژنتیک از اساس از اساس منتفی اند
سایه ی شوم روی سیاره شکل تاج وراثتی دارد
کشف تلخ کووید نوزدهم کشف یک رندم عدد به عدد

من باید امشب که بارونیه خونه از گریه خالی شم
بدون تو دارم با آدمای شهر رفیق تر میشم
این آدما انگار مثل خودم هستن حال منو دارن حال منو دارن
این چشمای لبریز این چشمه های ابر چرا نمیبارن چرا نمیبارن

دام دگر نهاده‌ام تا که مگر بگیرمش
آنکه بجست از کفم بار دگر بگیرمش
آنکه به دل اسیرمش در دل و جان پذیرمش
گر چه گذشت عمر من باز ز سر بگیرمش

ابرای آشفته حرفای نا گفته تو این ترافیکو لبخند نزدیکو
ضبطی که میخونه عطری که میمونه
تو خاطره هامون من با تو و بارون
چشمای تو عشق و جنون داره

هیچ راهی واسه موندن نداری وقتی با غریب ها خودی تری
وقتی که خونه شبیه خونه نیست خودتو به سمت غربت میبری
تنهایی حالتو بدتر میکنه وقتی گمشده باشی تو سکوت
ریشه هاتو درمیاری از خاک وقتی هیچ راهی نمونده رو به روت

چقدر حرف دارم واسه گفتن
چه قدر شعر دارم که آواز شه
چقدر قفل بستن رو مغزم ببین
که با دستای تو باید باز شه

دلگیرم از همه تنهام نذار رفیق
دنیام پر از غمه تنهام نذار رفیق
رو بغضِ من نمک بیشتر از این نپاش
نفس بهم بده اینجا بَده هواش

یه جوری زندگی میکنم که سر بلند باشی
که همیشه باشی و همیشه بی گزند باشی
عشق تو از ابتدا به قلب و جان من تنیده
این جهانو تا همیشه عشقه که نجات میده

اینجا تهرونه ، شهر خوشبختی
شهرِ شام و نهار آماده
واسه کوچ کرده ها ، این شهر
گوشه گوشش سعادت آباده

سایه نشو هرگز
شب تار و تاریکه
میبینمت از دور
کابوس نزدیکه

عشق مثلِ یه آهنگِ روی تکرار
یه جای مشت رو دیوار مونده باهام
تنهاییمو بی تو بغل میکنم
بغضمو حل میکنم تو گریه هام
بگو چرا سردی باهام

زندگیم گوشه ی رینگ زیر مشت و لگده
اون طرف به رویاهام یه کسی چاقو زده
وقتی که گفتی بهم هیچ وقت پیم نگرد
انگاری دنیامو یکی تو آب خفه کرد

میتونم برای بغضت همه چیمو داده باشم
میتونم بخاطره تو از نفس افتاده باشم
میتونم دنیارو حتی با تو نادیده بگیرم
تورو یاده من نیاره

با نگاهِ تو تازه فهمیدم
سر این چشما جونمم میدم
تو بخوای از من مرگم آسونه
جز تو چی دارم مِن دیوونه

ببار برایم تو که هزاران چشمه ی جوشان
پشت مردمکهایت پنهان کرده ای
ببار برایم اشکهایت همان آب حیاتیست
که خضر نوشید و هنوز
در به در جاودانگیست

لحن لبخندش هنوزم مسریه
حالت چشماش آدم میکشه
مثل یه بیماری بی انتها
یه دفعه میاد و کم کم میکُشه

هر لحظه از نبودنت مثل یه تیغه رو گلومه
تو نیستی و یادت هنوز نشسته اینجا رو به روم
بی تو خونه قطبِ شمال میشه برام
بغضی خسته میپیچه تو رنگ صدام

میدونم خیلی گرفتاری دارین
سرِ برجه و بدهکاری دارین
بابت مزاحمت شرمنده ام
تهِ جیبتون یه دو هزاری دارین؟

شبیه فیلما شده
قصه ی رفتنت
آرزوم شده بری
عطرم بمونه رو پیرهنت

من تو شبِ تاریکم
به شکست نزدیکم
رویاهام کوتاهِ
تو یه چراغ روشن

نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم
نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی
که نقش بند سراپرده رضات منم