رستاک دانلود فول آهنگ های رستاک حلاج سال ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

نه توو رقص دختره کرد نه تو قهوه های کوبا
نه توی مسیر دور معبد دالایی لاما
نه تو جنگل های گیلان نه تو کشت زارهای سیلان
نه میون سیب ترش و دخترهای بور لبنان

من عاشقِش بودم نمى فهميد !
من عاشقش بودم جوابم كرد
هِى گريه كردم تا يخِش وا شه
سيل اومد وُ خونه خرابم كرد
مى دونه از اين عشق بيمارم

یه جوری بدون تو تنها شدم که حال همه شهر بارونیه
که میخوابم و خواب مرگه فقط که پا میشم و بالشم خونیه
چقدر گریه هست و چقدر شونه نیست ...
یه جوری دلم تنگ میشه برات که حس میکنم بی تو نفرین شدم

چرا آدما نمیفهمن چقدر
مُردم و زنده شدم یادم بری
تو که قلبت قبل از اینا رفته بود
باید هم اجازه میدادم بری

دست بردار
ايدفعه نمى تونى برگردى تو
ببين با زندگيم چى كار كردى تو
چه جورى يادم بره نامرديتو

غم وُ چشم انتظارى وُ
شباى بى قرارى وُ
همين حالى كه دارى وُ
همين دلشوره كافى نيست ؟
تا اينجاشم اضافى نيست ؟

یه خونه که با شهر کاری نداشت ، یه کوچه که آروم و بن بست بود
یه گلدون سفالی پُر از عطرِ یاس ، هوایی که از بوی گل مست بود
تو رد میشدی خونه گُر میگرفت ، صدای قدم هاتو تا میشِنید
دلِ پنجره باز میشد توو باد ، غم از پشتِ شیشه سَرَک میکشید

نپرس ازم حالمو تنهایی که گفتن نداره
بی تو میرم تنهایی جاهایی که گفتن نداره
یخ زده قلبم توی سرمایی که گفتن نداره
میخوای ببینی منو دیوونه که دیدن نداره

هستی و همیشه روی قله هایی
مثه برفی روی شونه ی دماوند
تا هوادارتم انتظار خوبه
وعده ما بعد گل کنار لبخند
وعده ی ما اولش شوق ترافیک

اومدی سر بزنی بهم چی آوردی برام
بگو خنده هاتو آوردی که از غصه درام
رنگ موتو که عوض کردی غریبی میکنم
گم شدم اما بهم میگن همین دور و ورام

همه دنیارو گشتم تا رسیدم پیش آرامش
رسیدم پیش اونی که تمام عمر میخوامش
همه دنیارو گشتم تا به این خونه بگم خونم
نگو امشب مون این بار تمام عمر میمونم

زخمی که داش آکل رو کُشت واسه ما زخمیه آشناست
یه عُمره رد پای گرگ دور و بر سایه ماست
مردا رو گاهی با غزل با یه کرشمه میشه کُشت
گَوَزنا رو با گلوله نه با آب چشمه میشه کُشت

مثل برف آروم اومد ولی
یه شومینه هیزم تو دستاش بود
یه شالِ سفید و‌سیاه گردنش
یه غم پشت چشمایه زیباش بود

این کلید در
برو هرچی ام دلت می‌خواد ببر
وقتی‌ عشق میمیره بین دو نفر
باید رفت اما بی‌ خبر

با اینکه خیلی دیر دیدمت
باهات غریبگی نمیکنم
از هرچی میگذرم بخاطرت
از خود گذشتگی نمیکنم

اخمتم شیرینه واسم
پرته چشمته حواسم
عطرتو میونه یه جمع زیادم میشناسم
بغضتم برام عزیزه
نذار تو دلت بریزه

بشین کنار من تو سرمه
سکوت حرفات روشنه
گرمم با واژه هات گیرم
که صد دفعه چاییم یخ کنه

میشه امشب با هم بریم بیرون
میشه این قصه رو شروع کنیم
میشه به جای آسمون امشب
از دله سینما طلوع کنیم

فقط یه سوال وقتی نبودم تو زندگیت
کی بوده که برات جای خالیمو پر کرده
فقط یه سوال کسی هنوز هست که
وقتی ابریه هوا دلت بخواد یه روزی برگرده

دنیای ما اندازه ی هم نیست
من عاشق بارون و گیتارم
من روزها تا ظهر می خوابم
من هر شب و تا صبح بیدارم

چه جذابی ، چه گیرایی
چه بی منطق به چشمات می شه عادت کرد
توی دستای تو باید
به سیگارم حسادت کرد

نگاه مون چقدر سرده
نفسهامون چه سنگینه
دیگه پاییز سال بعد
ما رو اینجا نمیبینه

افسردگی می‌گیره آیینه
هر بار که از تو جدا میشه
تو حتی بی آرایشم ماهی
ماهی که صبح از خواب پا میشه

بگو‌ منو یاد کی میندازی، که اینقدر چشماتو دوس دارم
من عاشق موی بلند بودم، اما موی کوتاتو دوس دارم
بگو تورو قبلاً کجا دیدم که اینقدر حرفامو میفهمی
مثل پرستاری شدی واسه این عاشق دیوونه زخمی

تواَم به خاطرِ من خیلی سختی کشیدی، دیدی نشد؟!
آره عصبی بودم! من عصبی بودم! حق، با تـو بود
ولی تورو میـخواستم… من تورو میخواستم… با همه وُجود