حمید حامی دانلود فول آهنگ های حمید حامی سال ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

تاریکه تاریکم؛ به گریه نزدیکم!
تنهاتر از مهتاب؛ تو خواب یه مرداب
پیشم بیا کم کم؛ از سایه میترسم
دردامو درمون کن؛ آوازو آسون کن…

از تو تکرار همه آینه ها یه نفس شرم ترانه کافیه
اگه عاقبت به خیری نفسم حتی تا مرگ صدا منتفیه
با تو تا وحشت گریه حتی تا خود شکستن
تا رسیدن به تو از من صف به صف معجزه بستن

می پاشه دوباره دست زرد ابر ... رو سر درختا گل های سپید
توی سرما مثل یه بوی قشنگ ... داره تاب میخوره شاخه های بید
آدمک برفی نشسته تو حیاط ... توی کوچه ها صدای پای برف
بار دیگه شور و شوق کودکی ... باز دیگه رقص لاله های برف

نفس نفس همنفسا به همدیگه نفس بدیم
فردای روشن مالِ ماست کافیه دست به دست بدیم
قدم قدم همقدما پشتو پناهِ هم باشیم
جاده به مقصد میرسه کافیه همقدم باشیم

لالایی کن بخواب،خوابت قشنگه
گل مهتاب شبا هزار تا رنگه
یه وقت بیدار نشی از خواب قصه
یه وقت پا نذاری تو شهر غصه

ما قرار بود قلب دنیارو بلرزونیم
پیش چشم روزگار آتیش بسوزونیم
ما قرار بود مچ تقدیرو بخوابونیم
عمریه از جاده ها چشم بر نمیدارم

شب رسید از راه نوبت مهمانی دلهاست ♬♫♪♭
شب شب یلداست اشنایی در به روی اشنا وا کرد
اشنایی در نگاه اشنا دوستی را مهربانی را باز پیدا کرد ♬♫♪♭
شب یلداست شب یکرنگی باز هم فرصت با هم بودن

زمستون که میشه به یادت میوفتم
یاد رویاهایی که به تو نگفتم
مث برفایی که می شینن رو شیشه
همینجایی انگار زمستون که میشه

برای بغض گنجیشکای بی خونه یه قطره اشک روی گونه هات بس بود
همین باغی که از پژمردنش میگی تو‌ اوج خنده و آزادی بی کس بود

اگه باشی هستم باورش آسونه بی تو حتی لبخند منو میترسونه
اگه عشقم دریاست موج من فریاده شعله ای از خورشید به دلم افتاده
بغض یک رگبارم مثل ابری عاصی قلبمو زخمی کن تو که با احساسی

زندگی یه جاده ی بی انتهاست
توی این جاده همه مسافرن
اونایی ک اومدن باید برن
اونا ک نیومدن منتظرن

حصار پناهه واسه باغ
خاک واسه ریشه جز نفس نیست
صدف برای مروارید غنچه برای گل قفس نیست
ماه حقیقیه سحر از شب و سایه رو میگیره
تو سایه ساره ارزو با عطر گل وضو میگیره

مات و مبهوت تک و تنها بوی غربت با من و ما
يه تبسم خالی از عشق غرق خواهش يه تمنا
اگه هيچم اگه پوچم اگه زخمم اگه مرهم
يه جوونم خالی از رنگ باهم اما جدا از هم

تو زمینی قد تنهائی ماهی کوچ مرغا رو برام خبر میاری
انتظارم پر دستای بهاره یه کتاب ترانه داره
تو یه برگی در باد ولی من شعر شکفتن

خوابم یا بیدارم
تو با منی با من
همراه و همسایه
نزدیک تر از پیرهن
باور کنم یا نه

توی گسترده ی رویا . ای سوار اسب ابلق
دنبال کدوم مسیری . توی تاریکی مطلق
ای به رویا سرسپرده . با توام ای همه خوبی
راهی کدوم دیاری آخه با این اسب چوبی؟

قلب تو قلب پرنده
پوستت اما پوست شیر
زندون تن و رها کن
ای پرنده پر بگیر

تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته
نبودنت فاجعه بودنت امنیته
تو از کدوم سرزمین تو از کدوم هوایی
که از قبیله ی من یه آسمون جدایی
اهل هر جا که باشی قاصد شکفتنی

کوهُ میذارم رو دوشم
رخت هر جنگُ می پوشم
موجُ از دریا می گیرم
شیره ی سنگُ می دوشم
میارم ماهُ تو خونه

همیشه بعد هر طوفان میشه آرامشو حس کرد
میشه به زندگی خندید تو اوج یک غرور سرد
باید پروازو باور کرد قفس چیز عجیبی نیست
که تنها راه خوشبختی رهایی اع غریبی نیست
توی اوج حادثه تنها با من حرف بزن

ما به هم محتاجیم
مثل دیوونه به خواب
مثل گندم به زمین
مثل شوره زار به آب
ما به هم محتاجیم

بوی گندم مال من هر چی که دارم مال تو
یه وجب خاک مال من هرچی میکارم مال تو
اهل طاعونی این قبیله مشرقیم
تویی این مسافر شیشه ای شهر فرنگ
پوستم از جنس شبه پوست تو از مخمل سرخ

تو با این لبای بسته
تو با این دل شکسته
تو با این بغض قدیمی
که پر و بالتُ بسته
چرا می خندی ستاره

خداحافظ گل لادن،تموم عاشقا باختن
ببین هم گریه هام از عشق چه زندونی برام ساختن
خداحافظ گل پونه،گل تنهای بی خونه
لالایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه

گل مینا بخواب آروم عزیزم
که تو خوابت شب و شبنم بریزم
گل مینا بخواب آروم که د یره
دیگه بد جور داره گریه ام میگیره
بخواب آروم که بیداره ستاره